ΛΕΩΝ

 

Λέων: Η Ιερή Φλόγα ας φωτίσει το σκοτάδι, ας κηρύξει το φως της ημέρας. Είθε η λάμψη του Μεγάλου Κυνός να διαλύσει τα πέπλα της νύχτας.

Ο Λέων είναι ένας αστερισμός του ζωδιακού Τροχού ο οποίος εντοπίζεται μεταξύ του Καρκίνου και της Παρθένου. Στη μυθολογία αναπαρίσταται ως το λιοντάρι της Νεμέας με το οποίο πάλεψε και σκότωσε ο Ηρακλής. Στην ιστορία του Ηρακλή ο Λέων αντιπροσωπεύει τη δύναμη της κατώτερης φύσης με τις καταστροφικές της συνήθειες. Κάτι ανάλογο υποδηλώνει η Βιβλική ιστορία του Δανιήλ στο λάκκο των λεόντων. 

Στον αποκρυφισμό ο Λέων αποδίδεται συχνά στη φωτιά της λίμπιντο που μπορεί να αποβεί καταστροφική αν πρωτίστως δεν εξευγενιστεί. Στην Καμπάλα έχει μια στενή σύνδεση με το δέκατο ένατο μονοπάτι. Στην περίπτωση αυτή αντιπροσωπεύει το πρώτο σχηματισμό της Ατομικότητας. Γίνεται επομένως φανερό ότι υποδηλώνει τη διανόηση και συνεπώς έχει να κάνει με τη συνείδηση. 

Ο εσωτερικός και ο εξωτερικός κυβερνήτης του Λέων είναι ο Ήλιος. Η ηλιόλουστη πτυχή αυτού του αστερισμού φέρνει στο προσκήνιο τη δημιουργικότητα και την αγαπητική κατανόηση ,όπου χάρη σε αυτές παρακινούνται τα κατώτερα επίπεδα επίγνωσης. Συμβολικά υποδηλώνει τον Αρχάγγελο Μιχαήλ και κάθε άλλη ηλιακή δύναμη που διασκορπά τις δυνάμεις του σκότους.

Το αλχημικό μέταλλο με το οποίο συνδέεται ο Λέων είναι ο χρυσός. Ο χρυσός έχει μια στενή σύνδεση με την καρδιά αλλά και με το ενεργειακό κέντρο της κεφαλής γνωστό στην Ανατολή ως Σαχασράρα. Στην αλχημεία ο Λέων σχετίζεται με ένα άρρηκτο τρόπο με τη διαδικασία της πέψης. Σε αυτό το στάδιο του Μεγάλου Έργου ο αλχημιστής βράζει το διάλυμα σε υψηλή θερμοκρασία με σκοπό την αλλαγή των συνθέσεων των καλά συνδυασμένων στοιχείων. Εύκολα, λοιπόν, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα πως ο κύριος στόχος του αλχημιστή είναι να επιτύχει την εξάχνωση της Ουσίας. 

Ο καθαρισμός του Ναού από κάθε αναλήθεια, βλοσυρή νοοτροπία και συναίσθημα πυροδοτεί εσωτερικά του ανθρώπου την ιερή φωτιά του Χριστού. Ως αποτέλεσμα οι πύρινες φλόγες του ένδον Χριστού δρουν λυτρωτικά καθαρίζοντας και εξαγνίζοντας την ανθρώπινη αναπτυσσόμενη συνείδηση από το παλιό και το πεπερασμένο εγκαινιάζοντας χώρο για το Αιώνιο. Έτσι η μετασχηματιζόμενη συνείδηση του αλχημιστή επιτρέπει την εισχώρηση νέων εμπειριών και την εγκαινίαση μια πιο παραγωγικής και σαφώς πιο έντονης ζωής στη γη.