Το φως βρίσκεται παντού από πάνω και η αντανάκλαση αυτού του φωτός είναι παντού από κάτω. Όλα τα φαινόμενα και οι καταστάσεις που λαμβάνουν χώρα στο πνευματικό κόσμο αποτελούν μια αντανάκλαση στο φυσικό κόσμο, εκδηλώνονται με αρχέτυπα σύμβολα, αφηρημένες ιδέες ή μορφές. Γίνεται επομένως φανερό ότι ο υλικός κόσμος αποτελεί την σκιά του πνευματικού κόσμου. Συνεπώς είναι ευπαθής επειδή δεν περιέχει μέσα του το Αγαθό.
Ο αναπτυσσόμενη ψυχή έχοντας κάνει βουτιά στα μαύρα νερά της υλικής σαγήνης, η μέθη που αυτή προκαλεί, πρόσθεσε στα μάτια της παρωπίδες και στα χέρια της δεσμά. Ως αποτέλεσμα η μία πραγματικότητα δεν μπορεί να γίνει αισθητή, ο θείος Σπινθήρας βρίσκεται σε ύπνωση και ο άνθρωπος κινείται παραπλανημένος για το μεγαλύτερο μέρος της γήινης ζωής του στη κοσμική αυταπάτη.
Αν κάτσει κανείς για λίγο να σκεφτεί θα διαπιστώσει ένα οξύμωρο σχήμα να εκδηλώνεται από τις απόψεις των ανθρώπων. Οι άνθρωποι διαχωρίζουν το παγκόσμιο και σχετικά κοινό πεπρωμένο ενώ ταυτόχρονα το αποδέχονται ως το μοναδικό και πιο αναπόφευκτο προορισμό όλων των πραγμάτων. Εξυψώνουν την διαφορετικότητα αλλά αποδέχονται ότι η σύνθεση είναι ο κύριος παράγοντας της εξέλιξης.
Αναντίρρητα σε μεγάλο βαθμό για το παραπάνω ευθύνεται το αντίκρισμα της μίας πραγματικότητας από το μέσο πολίτη. Είμαστε όλοι θραύσματα ενέργειας από την ίδια Πηγή, όμως ο συνδυασμός ποικίλων μορφών ψευδαισθήσεων δεν αφήνει τον άνθρωπο να δει ότι όλοι είμαστε ένα και πως η μία ανθρωπότητα έχει έναν κοινό στόχο και σκοπό.
Η λανθάνουσα συμπεριφορά από μεριάς του ανθρώπου τον αποτρέπει να αντιληφθεί τη θεϊκή φύση της ύπαρξής του και όλες τις δυνάμεις που αυτή εμπεριέχει. Βασίζεται σε έναν τεράστιο βαθμό στις εμπειρίες του παρελθόντος και από αυτές εξαρτάται σχεδόν εξ ολοκλήρου το επόμενο βήμα προόδου του.
Όταν ανακαλύψει επαρκώς η ανθρώπινη φυλή την θειότητα μέσα της και καταλάβει πως ο άνθρωπος βρίσκεται κάπου ανάμεσα σε ζώα και θεούς ,τότε σταδιακά θα υπάρξει μια γοργή πρόοδος σε όλα τα επίπεδα και ο κόσμος μας δεν θα είναι ποτέ ξανά ο ίδιος.
Αποτελεί γεγονός ότι η ανθρώπινη αναπτυσσόμενη ψυχή πριν λάβει ένα νέο σώμα πίνει από το νερό της λήθης και ως αποτέλεσμα αυτής της πράξης παθαίνει αμνησία. Δεν γνωρίζει που ανήκει; Από που έρχεται; Τι ρόλο παίζει; και τι σκοπό εξυπηρετεί; Δίχως τιμόνι ή πυξίδα θυμίζει ναυαγό σε βαθιά νερά που ψάχνει σανίδα σωτηρίας.
Κάποτε όμως η ευκαιρία καταφθάνει, ένα ζεστό άγγιγμα προσφέρει αβίαστα μια αναλαμπή, διότι είναι προγραμματισμένο να συμβεί στον καθένα. Αν ο άνθρωπος ακολουθήσει αυτές τις ενδόμυχες εσωτερικές παρωθήσεις που έχουν την βάση τους στην καρδιά, τότε θα οδηγηθεί από το σκοτάδι στο φως και από τον θάνατο στην αθανασία. Με το καιρό μέσα από την οδύνη και τον πόνο της εξάγνησης θα χτίσει στα σταθερά θεμέλια των αρετών μια ποιοτική, σημαντική και σαφώς ανωτέρου επιπέδου ζωή.
Ο κάθε άνθρωπος είναι προορισμένος να διασχίσει το δικό του μονοπάτι προς την ολοκλήρωση. Όμως λόγω της έλλειψης κατανόησης του Εαυτού ή λόγω της αντίστασης της ατομικής θέλησης να υπηρετήσει την θεία Θέληση έρχεται σε σύγκρουση με την τάξη του Σύμπαντος και τότε υποφέρει.
Κανείς δεν έρχεται τυχαία σε αυτό τον κόσμο. Ο καθένας από εμάς διασχίζει έναν άγνωστο χάρτη και έχει αμετάθετο χρέος να εκδηλώσει στο φυσικό πεδίο την αληθινή θέληση της ψυχής. Καθώς ενσαρκώνεται σε έναν άγραφο πίνακα ζωγραφίζει την μοίρα και στο τέλος της γήινης περιόδου περνά ως μια ακόμη συμπληρωμένη σελίδα χαρτί στο βιβλίο της ζωής. Η Κλωθώ όσο υφαίνει λεπτούς ιστούς, ο άνθρωπος έχει την ευκαιρία να γίνει ο αληθινός του Εαυτός σε δράση και να να φέρει σε εξωτερική εκδήλωση αυτό που πραγματικά είναι στην εσωτερική πραγματικότητα.
Η αληθινή πτώση του ανθρώπου έρχεται κάθε φορά που αυτός υποκύπτει σε έναν πειρασμό ή μια κακιά συνήθεια που τον αποτρέπει να εκδηλώσει την εσωτερική πραγματικότητα στον εξωτερικό κόσμο. Οι ανεξέλεγκτες και λανθάνουσες παρορμήσεις του ανθρώπου επιδεινώνουν την προσκόλληση στην ύλη και την ανάγκη για ηδονή. Όταν δεν υπάρχει ο ψυχικός έλεγχος, τότε η Μάγια αυξάνεται, κρατάει δέσμια την ανθρώπινη αναπτυσσόμενη ψυχή σε μια φυλακή όπου ο Τύραννος ελέγχει.
Ο Ζηλωτής καλείται να ενσωματώσει πλήρως στη ζωή του την πειθαρχία, διότι διαμέσου αυτής θα μάθει τα αδύναμα και τα δυνατά σημεία του εαυτού του. H αυτοκυριαρχία είναι το κλειδί για όλη την αυτογνωσία. Ο Φιλόσοφος εξουδετερώνει την κάθε κακή συνήθεια εστιάζοντας στην ακριβώς αντίθετη της κι έτσι θεραπεύεται. Οι απατηλές σκιές της Μάγια δεν τον αγγίζουν, κινείται ανεπηρέαστος μέσα σε αυτή μεταφέροντας το φως.
Υπάρχει ανάγκη για ψυχικό έλεγχο. Ο Νεόφυτος το καταφέρνει σε κάποιο μέτρο καθώς επιδιώκει να κάνει ένα βήμα κοντύτερα στον Άγιο Φύλακα Άγγελο του. Το επιτυγχάνει κάθε φορά που λούζεται στο ψυχρό και διαμπερές λευκό φως Του, όταν ζει μια ζωή πάνω του διαφράγματος ενώ συνάμα αναπτύσσει μια ανώτερη ιδέα ή όραμα προς φυσική εκδήλωση. Το κατορθώνει διαθέτοντας αγάπη, λογική ενώ ταυτόχρονα βρίσκεται σε ευθυγράμμιση με την αληθινή θέληση της ψυχής.
Τα μάτια της καρδιάς με το καιρό ανοίγουν και τότε ανακαλύπτει σταδιακά πως η προσκόλληση είναι μια ισχυρή μαγνητική δύναμη που συγκρατεί το μυαλό στην εμπειρία της ευχαρίστησης που αναζητά μέσω των αισθητήρων του. Αργά ή γρήγορα θα βρεθεί στην εξέχουσα θέση να δει αυτό που σκιάζει την μορφική ύπαρξη και με την πάροδο του χρόνου θα αντιληφθεί την υπέρτατη πραγματικότητα, ότι όλοι είμαστε ένα και πως ο κάθε άνθρωπος είναι ένας ήλιος ικανός να εκδηλώσει το θείο Σχέδιο, ασκώντας την αληθινή του θέληση ή αποστολή εδώ στη γη.
Η προσωπικότητα είναι η θήκη της ψυχής. Είναι αυτή που συγκαλύπτει το θείο Σπινθήρα, το θεϊκό μέρος του κάθε ανθρώπου που βρίσκεται αγκυροβολημένο στη καρδιά. Η πρόκληση του Νεόφυτου ,αλλά και του μέσου ανθρώπου, είναι να δει αυτό που υπάρχει στο παρασκήνιο. Να δει την θειότητα στον καθένα και να αναγνωρίσει πως το κάθε ανθρώπινο ον είναι ένας μικρός θεός σε εκδήλωση.
Καλείται λοιπόν να εμβαθύνει πέρα από αυτό που είναι πρόσκαιρο και απατηλό. Να συνειδητοποιήσει σε επαρκή βαθμό ότι αυτός ο περίτεχνος επιστημονικός μηχανισμός που ονομάζεται Προσωπικότητα δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα όργανο της ψυχής που το χρησιμοποιεί για να εδραιώσει την θέλησή της στο φυσικό πεδίο.
Για να το χρησιμοποιήσει όμως η ψυχή αυτό το όργανο απαιτείται αρχικά ο καθαρισμός του τετραπλού μηχανισμού του ώστε να εκφράσει πλήρως τον ρόλο ή τον σκοπό της. Αυτό προϋποθέτει ισχυρή θέληση και την πλήρη συνεργασία από μέρους του μαθητή.
Ο Ζηλωτής των Μυστηρίων καλείται να αποδεσμευτεί από ό,τι τον φθείρει εσωτερικά και να εξερευνήσει την ψυχή σε βάθος. Μόνο έτσι θα ανακαλύψει την αληθινή του θέληση και κάνοντας πράξη αυτή θα βάλει το λιθαράκι του στο Μέγα Σχέδιο. Θα ζει πραγματικά και δεν θα υπάρχει απλά στο πλανήτη της οδύνης και του πόνου. Η απατηλή θλίψη, η πρόσκαιρη ευτυχία και το άδραγμα της Μάγια πάνω του με την πάροδο του χρόνου θα πάψουν να εκδηλώνονται.
Ο Φιλόσοφος για να επιτύχει το Μεγάλο Έργο συνεχώς προσαρμόζει το περιβάλλον του στην φύση της αληθινής θέλησης της ψυχής. Όλα ξεκινούν από την σκέψη, διότι η κάθε σκέψη ασκεί μεγάλη επιρροή στην δράση και αυτό επηρεάζει άμεσα το περιβάλλον. Συνεπώς αν θέλει κανείς να αλλάξει την πραγματικότητα του, τότε καλείται να αλλάξει αρχικά τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται. Το Σύμπαν είναι κρυμμένο μέσα μας. Μένει λοιπόν να εκδηλώσει ο καθένας από εμάς αυτή την εσωτερική πραγματικότητα στο φυσικό πεδίο κι έτσι να ανθίσει σε όλα τα επίπεδα.
Το πρώτο βήμα είναι πάντα το πιο δύσκολο και απαιτείται μεγάλη προσπάθεια ώστε να ξεκινήσει κάποιος μια πορεία προς το άγνωστο. Έτσι καθώς το ανθρώπινο ον ανακαλύπτει ότι δεν είναι αυτό που φαίνεται στο καθρέφτη του σπιτιού του, αλλά κάτι πιο βαθύ που απαιτεί εξερεύνηση, τότε ξεκινά ένα μεγάλο ταξίδι προς μια νέα και πληρέστερη ζωή.
Στην αρχή ο νεοφώτιστος περπατά στα τυφλά, διότι το χρόνιο άδραγμα της κοσμικής αυταπάτης πάνω του τον αποτρέπει να εισχωρήσει με επιτυχία σε αυτό το βαθύτερο κομμάτι της ύπαρξής του. Στο έρεβος με συναισθήματα ρευστά βουλιάζει στη λάσπη. Σε ένα τόπο ομιχλώδες προσπαθεί να βρει διαφυγή από αυτή την παραίσθηση, ψάχνοντας τα κλειδιά που ξεκλειδώνουν το χρυσό κλουβί στο οποίο είναι παγιδευμένος.
Ξυπνούν ανείπωτα πάθη που όσο προσκολλά σε αυτά φυλακίζουν το πνεύμα και το κρατούν δέσμιο στην ύλη. Πράγματι, ο μαθητής που διασχίζει την δοκιμαστική ατραπό, κρίνεται αναγκαίο να ελέγξει το όχημά του και να προβάλει από την μάχη των φυσικών του ορμών ως θριαμβευτής.
Φορώντας χρυσή πανοπλία και κουβαλώντας μαζί του το σπαθί της αλήθειας που κόβει βαθιά, ως πολεμιστής του Φωτός, καλείται να καταστρέψει όλα τα εμπόδια κατά το διάβα της ακανθώδη ατραπού. Με ψυχρή λογική και μια ζεστή καρδιά ως μαχητής υποχρεούται να συνεχίσει το εξελικτικό του ταξίδι προς το φως, άφοβος από το Θηρίο και στεκούμενος στην μέση του δρόμου ασάλευτος.
Ως ταξιδιώτης είναι αναγκαίο να βρει την ουσία των πραγμάτων διασχίζοντας ολόκληρες ζούγκλες, περνώντας από ποτάμια και κάνοντας βουτιές στις πιο απύθμενες και λυκοφωτισμένες αβύσσους. Όπως λέει ο Δάντης Αλιγκιέρι ''ο παράδεισος ξεκινά από την κόλαση''. Έτσι λοιπόν ως ταξιδιώτης καλείται να διασχίσει την κόλαση των δικών του παθών και επιθυμιών ακολουθώντας έναν ματωμένο χάρτη γεμάτο από αποτυχίες, λύπες, χαρές και ξέφρενους τρόμους, όπου στο τέλος θα βρει τον πραγματικό θησαυρό και αυτός είναι ο Εαυτός που θα τον οδηγήσει σε Αυτόν που από καιρό επιθυμούσε να βρει.
Ως μαθητής του σχολείου της ζωής είναι φρόνιμο να βαδίσει το μονοπάτι της Σοφίας, διότι η Σοφία είναι η ίση απόσταση από τα ζεύγη των αντιθέτων. Παρόλο αυτά δεν πρέπει να μείνει χλιαρός ούτε αδρανής, αλλά να βρίσκεται σε μόνιμη κίνηση προς την μεγάλη έξοδο του λαβύρινθου, διότι η αδράνεια είναι ο αληθινός θάνατος και η ικανοποίηση αρρώστια ενώ η δημιουργικότητα είναι αυτή που δίνει ζωή.
Ο σοβαρός αποκρυφιστής, λοιπόν, διασχίζει τις σπείρες της ζωής με βήματα γοργά, αλλά σταθερά, διότι δεν έχει χρόνο για χάσιμο. Δεν είναι λίγες οι φορές όπου στα πολύχρωμα σύννεφα της ζωής πέφτουν μαύρες σκιές. Είναι η στιγμή που καλείται να αποδείξει αυτό που πραγματικά είναι. Βαδίζει στο χάος με μια καρδιά που χτυπά δυνατά, ο χρόνος δείχνει πως έχει σταματήσει, αλλά ο ίδιος γνωρίζει πως δεν είναι μόνος. Ο διάβολος του κόβει τα πόδια με δύναμη, όμως γνωρίζει πως πέφτοντας μαθαίνει κανείς πως να πετάει. Έτσι καθώς η ψυχή του καίει την λύπη και ο ίδιος έχει πάρει φωτιά, ποδοπατά τις σκιές και ξεκλειδώνει με το χρυσό κλειδί της αγάπης και της σοφίας τα μυστήρια του Σύμπαντος.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου