Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

 

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

''Μην πιστεύεις τίποτα από όσα ακούς και μόνο το μισό
από αυτό που βλέπεις.''

ΕΝΤΓΚΑΡ ΑΛΛΑΝ ΠΟΕ

Η απόλυτη αλήθεια οδηγεί προς την τελειότητα. Παρόλο αυτά δεν υπάρχει στον κόσμο που κινούμαστε και υπάρχουμε, δεν μπορεί να επιτευχθεί, διότι σύμφωνα με το νόμο η κάθε αλήθεια είναι μισή.Ο άνθρωπος γίνεται ικανός να συλλάβει ένα μέρος αυτής κάθε φορά που το θέλει και το επιτρέπει ο Μέγας Αρχιτέκτονας του Σύμπαντος.

Η αλήθεια έχει την ικανότητα να βγαίνει πάντα στο φως.Μπορεί καμιά φορά να αργεί αλλά το φως είναι αυτό που φέρνει πάντα τη νίκη. Η αλήθεια είναι φως, ικανή να εξαλείψει το σκοτάδι. Το σκοτάδι είναι η άγνοια και η κακία της ψυχής είναι η άγνοια της θειότητας.

Η αλήθεια ατενίζει πάντα από ψηλά. Δεν είμαστε σε θέση πολλοί από εμάς να το αντιληφθούμε διότι το ψέμα μεταμφιέζεται πολλές φορές με μικρές πινελιές της αλήθειας.Σε αυτό το σημείο μπορεί το παραπάνω να διατυπωθεί εύκολα απο τον αναγνώστη καθώς ρίχνει μια ματιά στην ιστορία της αλήθειας και του ψέματος.

Εκείνο που έχει ιδιαίτερη σημασία και αξίζει να στοχαστεί κανείς είναι πως η συγκράτηση του ψέματος φέρνει στο προσκήνιο διαφόρων τύπου ασθένειες.Το ψέμα έχει την ρίζα του στην ανάγκη,το δημιουργούν η συνθήκες της ζωής.Θα μπορούσε να ειπωθεί πως είναι ο αιώνιος βασανιστής της ανθρωπότητας.

Πιο αναλυτικά όταν ένας άνθρωπος συγκρατεί το ψέμα τότε γίνεται δούλος αυτού, σπαταλά άφθονη ενέργεια ενισχύοντας την πλεκτάνη.Ως αποτέλεσμα θα καταφθάσει αργά ή γρήγορα εκείνη η στιγμή όπου το ψέμα που έτρεφε συγκρατώντας το τόσο καιρό θα αποκτήσει δύναμη μη ελεγχόμενη και θα γίνει ο βασανιστής του.

ΤΑ ΚΙΝΗΤΡΑ ΠΡΟΔΙΔΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

Τα κίνητρα παίζουν καθοριστικό ρόλο και αυτά είναι που προδίδουν τα έργα για το αν θα είναι αληθινά και καρποφόρα ή ψεύτικα και στείρα.Αν τα κίνητρα είναι αγνά και εκπροσωπούν το ανώτερο καλό, τότε το έργο γίνεται στο φως της αλήθειας και κατά συνέπεια θα έχει καρπούς καλούς. Αν τα κίνητρα του ατόμου προδίδουν την αλήθεια, τότε θα μοιράσει ένα ψεύτικο φως.

Στην πρώτη περίπτωση η επιτυχία του έργου που έγινε κάτω από το φως θα είναι αναζωογονητική και θα έχει τις ποιότητες της ελευθερίας, της χαράς, της δικαιοσύνης και της ομορφιάς.Αντίθετα, στην περίπτωση που το έργο έγινε στις σκιές, θα εμφανίσει ποιότητες οι οποίες θα βασίζονται στη σκλαβιά, στη θλίψη, στην αδικία και στην ασχήμια. Θα ανατείλει ένα ψεύτικο φως που θα υπνωτίζει και κατά συνέπεια θα αιχμαλωτίζει.Θα αφήσει αθύρματα όντα δίχως κανένα ίχνος ελεύθερης βούλησης ή επιλογής να κατευθύνονται φορώντας παρωπίδες οδηγούμενα από το ψέμα προς την καταστροφή.

Τα κίνητρα πολλών ανθρώπων έχουν σταματήσει να είναι αληθινά.Καλύπτονται από το ψέμα.Η ψεύτικη συμπόνια θολώνει τα νερά και έτσι γίνεται ευκολότερη η χειραγώγηση των πολλών για την κάλυψη ιδιοτελών επιθυμιών.Συνεπώς η μέθοδος της διακρισης μπορεί να αποβεί ένας λυτρωτικός παράγοντας με βάση όλα τα παραπάνω.

ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Υποστηρίζεται συχνά ότι η αλήθεια με την δικαιοσύνη πάνε χέρι-χέρι, επειδή αυτός που είναι αληθινός, είναι ταυτόχρονα και δίκαιος.Η μία αρετή συμπληρώνει την άλλη.Παρόλα αυτά στις μέρες μας δύσκολα ξεπροβάλει.Ως συνήθως το ψέμα τυλίγεται με το μανδύα της και παραπλανα τους κατοίκους αυτού του κόσμου.

Η δικαιοσύνη θα μπορούσε να οριστεί ως μια ηθική αίσθηση πέρα από την τυπική τήρηση των νόμων,μια ισορροπημένη κατανόηση της υπάρχουσας κατάστασης.Η δικαιοσύνη παίζει σημαντικό ρόλο στην σωστή διαμόρφωση ενός κράτους αλλά και ενός ανθρώπου.Όπως ανέφερε ο Άγιος Αυγουστίνος χωρίς δικαιοσύνη τα βασίλεια θα ήταν συμμορίες ληστών.

Η ειλικρίνεια,η δικαιοσύνη και η εμπιστοσύνη πρέπει να καλλιεργούνται συνεχώς στην ζωή του μαθητή ουτοσώστε να είναι σε θέση να μην εξαπατά τους άλλους,να μην πατάει επί πτωμάτων για να πάρει αυτό που θέλει,αλλά να γίνει το σωστό παράδειγμα που θα εμπνεύσει άλλους να το ακολουθήσουν.

ΤΟ ΣΤΕΝΟΧΩΡΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ

Ο δρόμος προς την αλήθεια δεν είναι καθόλου εύκολος, όπως νομίζουν μερικοί. Η πορεία είναι πάντα άνωθεν. Ο αναζητητής μοιάζει σαν έναν αλπινιστή που σκαρφαλώνει ένα τεράστιο βουνό, λίγο-λίγο κάθε μέρα που περνά.

Βέβαια ανεβαίνοντας το ψηλό βουνό υπάρχουν λίμνες και όμορφα τοπία κατά καιρούς. Είναι εκείνες οι στιγμές που το άτομο θαυμάζει ως ψυχή το Ωραίο. Φυσικά υπάρχουν και λόφοι που περνά πριν ανέβει στην μεγάλη κορυφή. Είναι εκείνες οι φορές που όντος πάνω στο λόφο βλέπει καθαρότερα. Οι ομίχλες εξαφανίζονται για λίγο και αποκαλύπτονται στα ερευνητικά του μάτια πράγματα που τόσο καιρό ήταν δίπλα του και δεν τα έβλεπε.

Σαφώς όμως υπάρχουν και οι κοιλάδες, όπου διασχίζοντας αυτές έρχεται στην επιφάνεια η ματαιότητα. Όμως ο αναζητητής γνωρίζει ότι είναι κάτι περαστικό και κινείται προς την κορυφή απτόητος.

Μερικές φορές στο δρόμο προς την κορυφή μπορεί να εισέλθει σε σπήλαια. Κατά συνέπεια βυθίζεται στο σκοτάδι και νομίζει ότι έχει τυφλωθεί, διότι δεν βλέπει πλέον το φως. Παρόλο αυτά το σπήλαιο θα τον οδηγήσει ταχύτερα προς στην κορυφή και σε μια μεγαλύτερη ανακάλυψη.

Πράγματι, ο δρόμος είναι δύσκολος. Πολλά θα είναι τα λάθη και οι αποτυχίες, όμως μέσα από αυτά μαθαίνει κανείς πως να επιτύχει. Όταν ο κουρασμένος αναζητητής φτάσει μετά από πόνο, χαρές και λύπες, αποτυχίες και επιτυχίες στην κορυφή αυτού του υψηλού βουνού, τότε όλο του το σώμα θα λάμψει σε ένα αγνό λευκό φως.

Ψηλά στο όρος, πέρα από τις καταχνιές θα γευτεί του γλυκούς καρπούς από τους σπόρους που είχε σπείρει. Θα καταλάβει ότι άξιζε τελικά τον κόπο και θα είναι έτοιμος να βυθιστεί ξανά στην ύλη.

Αυτή τη φορά θα το κάνει έχοντας μια καρδιά και έναν νου όλο φλόγα που του χάρισε το στενόχωρο μονοπάτι της αλήθειας.Θα καταστεί έτοιμος να βοηθήσει πραγματικά τους συνανθρώπους του ώστε και εκείνοι να ακολουθήσουν την δικιά τους ζούγκλα.